YEDİ RENKLİ OKUL (Yakov AKİM)

- Ocak 05, 2014

İlginç konuların ilgi çekici bir şekilde ele alındığı dersler; büyük bir merakla okula koşan, ödev yapmak için can atan, teneffüse çıkmayı akıllarına bile getirmeyen öğrenciler...
Ne oldu, şaşırdınız mı? Tüm bunların nerede olduğunu merak mı ettiniz? Biraz içimizdeki çocuk, biraz hayal gücü... Yakov Akim ve “Yedi Renkli Okul”

“—Bizim bir okul yapmayı tasarladığımızı biliyor musun? dedi öğretmen.

Kurdele, kaşlarını kaldırarak,

—Okul mu? diye sordu. Bakın, ben dans dersleri alıyorum. Bale yapıyorum. Okulu ne yapayım?

—Öyle deme Kurdele! Okul herkese gerekli. Sana dansı bırak diyen yok ki. O güzel danslarını ders aralarında da yapabilirsin.”

* * * * *

“Fok, okulun bildiğimiz gemi biçiminde olmasını istiyordu.

—Hiçbir eksiği kalmamalı; direkleri, kaptan köşkü, her şeyi bulunmalı, diyordu. Kaptan, «Demir at!» dedi mi durmalı. Demedi mi son hızla, dalgaları yara yara gitmeli.

Kurdele, sinirli sinirli ayaklarını yere vuruyor Foka karşı çıkıyordu:

—Senin önerini beğenmedim. Ben okulumuzun atlıkarınca gibi yapılmasını isterdim. Müzik çalınca, oturduğumuz sıralar birbiri ardınca dönmeye başlamalı. Ne güzel olur, değil mi çocuklar?”

* * * * *

“Çocuklar renkli bir okul yapıldığını görünce kolları sıvayıp hemen işe koyuldular. Yan yana durup tuğlaları elden ele verdiler.”

* * * * *

“Çocuk, öğretmeni görünce zıplayarak ona yaklaştı.

—Ben de okulunuza gelebilir miyim? diye sordu.

Öğretmen,

—Okumak istedikten sonra neden olmasın, dedi.

Çocuk, öğretmenin sözünü kesti:

—Hayır, bakın yanlış anladınız. Evde benim zıplamama izin vermiyorlar. Geçen gün somyanın üstünde zıplarken yayları koparmışım. Annem çok kötü patakladı beni. Ben okula özgürce hoplayıp sıçramak için gelmek istiyorum.”

* * * * *

“Benim de bazı tutkularım var. Örneğin, salıncakta sallanmaya bayılırım. Ama bütün günümü sallanmakta geçirirsem, sonra dersi kim anlatır? İnsan her istediğini her zaman yapamaz ki.”

* * * * *

“Fok, öğretmene,

—Anımsadınız mı efendim? Bu hani şu ço… diyecekken, sinirlenen öğretmen onu susturdu.

—Ceza olarak, sana yarın için ev ödevi vermiyorum! dedi.

Kıpkırmızı kesilen Fok, çok üzülmüştü. Hırsından saçlarını çekiştiriyordu. Nasıl üzülmesindi. Yarınki ödev portakal yemek ve kabuğundan fenerler yapmaktı.”

* * * * *

“Ateşten uzaklaşan öğretmen, kollarını göğsünde birleştirdi. Daha sonra yukarılara bakarak,

—İşte böyle çocuklar, dedi. Bugün gökyüzünde ne yıldız, ne de ay var. Her yanımız zifiri karanlık. Elleriniz olmasaydı siz bu çalıları bulamazdınız. Oysa gözleriniz açıktı ve bakıyordunuz. Böylece bakmanın, kesinlikle görmek demek olmadığını öğrenmiş olduk.”

* * * * *

“Zıpzıp da söze karıştı:

—Benim ninemi ele alalım, dedi. Karyolada zıplamama izin vermezdi, ama ne iyi bir nineymiş. Onun değerini ancak kardeşinin yanına gidince anladık. Şimdi evde hemen hemen her sabah, sütü kaynatırken taşırıyoruz. Sabahları babam bir türlü ayakkabılarını bulamıyor, bulamayınca da anneme ve bana çatıyor. Evimizdeki tüm düzeni sağlayanın ninem olduğu anlaşıldı. Ama o yanımızdayken biz bunu görememişiz.”

* * * * *

“Okullarda dersten sonra, teneffüse çıkmak çok doğal bir haktır.

Ama Yedi Renkli Okulda öğrenciler bu haklarını kullanmak istemiyorlardı. Çünkü dersler o kadar tatlı geçiyordu ki, kimsenin aklına teneffüse çıkmak gelmiyordu.”

* * * * *

“Yaşlı kadın gidince, saat ustası, öğretmen,
—Gençliğimden beri bir insanın bazen iyi, bazen kötü olduğunu düşünürüm, dedi. Ben öyleydim. Sanki içimde iki insan yaşardı. Biri hep iyilik etmek isterdi, öteki salt kötülük düşünürdü. Böylece anlaşamayıp birbirleriyle kavga ederlerdi. Ben savaşı iyi insanın kazanmasını dilerdim. Çünkü o çalışmayı, arkadaşlığı ve doğruluğu severdi.”

▬ ▬ ▬

İlginizi çekebilir:

1.SevgininGücü – Zeliha Akçagüner

2.Alice Harikalar Ülkesinde – Lewis Carroll

3.Pinokyo– Carlo Collodi

4.Kırmızı Bisiklet – Selma Mine

5.Oz Büyücüsü – L. Frank Baum