kitap pınarım

Finlandiya, özellikle eğitimde yaptığı atılımlar ve yüksek PISA sonuçlarıyla son yıllarda ülkemizde sıkça sözü edilen bir ülke. “Beyaz Zambaklar Ülkesinde” Finlandiya’nın geçmişteki günlerini, yaşam tarzını; siyasi ve coğrafi durumunu anlatan bir kitap. Atatürk’ün askeri okullarda okutulmasını tavsiye ettiği bir kitap olduğu için özellikle son yıllarda adı sıkça duyulur oldu. Tabii Finlandiya eğitim modeliyle ilgili tüyoları yine bu kitapta arayanların sayısı da az değil sanırım.

Kaç yaşına gelirse gelsin, bir Türk annesi için evladı her zaman “çocuk”tur. Herhalde başka hiçbir toplumda çocuğuyla bu kadar ilgilenen, onun üzerine titreyen, onun için pek çok fedakârlığı yapan anne profili göremezsiniz.  Dolayısıyla “Süpermen Türk Olsaydı Pelerinini Annesi Bağlardı”. Ahmet Şerif İzgören’in bu kitabını ilk duyduğumda – herhalde isminden ötürü – bir “kara mizah” örneği sanmıştım. Halbuki bu bir  “kişisel”  - daha doğrusu “toplumsal” -  gelişim kitabı.

Televizyonda fragmanlarını gördünüz mü bilmiyorum ama “Cingöz Recai” yakında sinemalarda. Başrol oyuncusu yani Cingöz Recai’yi canlandıran isim ise Kenan İmirzalıoğlu. Cingöz Recai aslında bir roman kahramanı. Arsen Lüpen ’in yerli versiyonu da diyebiliriz onun için. O da Lüpen gibi kibar ve ilkeleri olan bir hırsız.  İlk hedefi ise z enginlerin haksız yolla elle ettikleri serveti kurnazlıkla alıp ihtiyacı olanlara aktarmak. 

Bir dinginlik, sessizlik, huzur ortamıdır kütüphaneler. Zamana meydan okuyan bir halleri vardır. Dünyanın tüm bilgisi, duygusu, tecrübesi onlarda gizlidir sanki. Geçmiş, an, gelecek hepsi oradadır.  Ne de olsa her kitap bir başka dünya saklar içinde. Zoran Zivkovic’in “Başka Zaman Kütüphaneleri” tam da bu sebeple ilgimi çekti: Kütüphaneler ve kitaplardan söz ettiği için.