kitap pınarım

“Sinek kadar kocan olsun başında bulunsun” pek çok kişi için hâlâ bekâr bayanlara söylenen en bilinen söz. Çünkü toplumumuzda hâlâ “kadın başına” iş yapılmaz. “Elinin hamuruyla erkek işi”ne karışılmaz. Hem erkeğin himayesi kadını rahat (!) ettirir. İşte Hatice Meryem de “Sinek Kadar Kocam Olsun Başımda Bulunsun” adlı kitabında evli kadınların hallerini aktarmış. Kadın cinayetlerinin ve kadına şiddetin önlenemediği bir toplumda “sinek kadar kocalar” makbul olmaya devam eder mi yoksa “sinek küçüktür ama mide bulandırır” sözü mü ön plana çıkar bilemem ama kitaba bir göz atmak isterim, diyorsanız…

Kör Baykuş adlı kitapla ilgili bilgileri vermiş ve Sadık Hidayet'in hayat hikayesinin bu kitaba yansımalarından söz etmiştim daha önce. Kitabın sonunda Sadık Hidayet'in yakın dostlarından Bozorg Alevi'nin güzel bir yazısının olduğuna da değinmiştim. İşte Yapı Kredi Yayınları tarafından basılan eserin son bölümündeki yazıdan alıntılara yer veriyorum bu sefer. sadık hidayet

Uzun zamandır pek çok kitap bloğunda ismine rastladığım bir kitaptı Kör Baykuş. Daha önce de ismini duymuş; ancak bir türlü okumaya fırsat bulamamıştım. Adını çok duyduğum kitapları hemen alıp okuyasım yoktur çoğu zaman; ama bu benim için farklıydı. Neden mi?

Yerküremiz, hayat kaynağımız. Muhteşem bir düzen içerisinde işleyişine devam eden bir sistemin üyesiyiz. Pek çok şeyi gerçekleştirebilir, sınırlarımızı zorlayabiliriz. Burada altı çizilmesi gereken söz “sınırları zorlamak” galiba. Bir şeyleri başarmak için uğraşabilir, çalışabilir, denemeler yapıp kendimizi geliştirebiliriz. Ancak bir noktada gelip “evrenin, yerkürenin zorunlulukları”na uyum sağlamak ya da sistemin bütünlüğünü kabullenmek zorundayız. “Yerkürenin En Güzel Tarihi” adlı kitap sistemin işleyişinden, evrensel yasalardan söz ediyor. 

Kentler… Pek çok kişinin bir arada yaşadığı, gezdiği, çalıştığı, güldüğü, ağladığı yerleşim alanları. Kentler de tıpkı insanlar gibi. Nasıl ki her insanın ayrı bir kimliği, kişiliği varsa her kentin de ayrı bir rengi, sesi, duruşu var. Italo Calvino da “Görünmez Kentler” kitabında kentlerin kendine has özelliklerini aktarmış.