GÖNÜL TELİNDEN (Mehmet ATAŞ)

Mehmet Ataş, “Gönül Telinden” adlı kitabında doğa gibi saf ve yalın şiirlerine yer vermiş.
Ataş, Kars ilinin Kağızman ilçesine bağlı Kötek köyünde 1931’de dünyaya gelmiştir. Ataşoğlu mahlaslı halk ozanımızın asıl adı Mehmet Ataş’tır. Babasını küçük yaşta kaybeden ozan, babasız olarak büyümenin eksikliğini hayatının her döneminde hissetmiştir.
1956 yılında, yaşadığı yöre ve çevresinin kuraklıktan etkilenmesi onda derin izler bırakmış ve şairlik duygusu bu dönemde ortaya çıkmıştır. 1994 yılında Manisa’ya yerleşen Ataş, hece vezniyle koşmalar, semailer, ağıtlar, maniler... kaleme almıştır.
Sait Küçük’ün hazırladığı kitap, bizlere Ataşoğlu’nun gönül sesini iletiyor. Gurbet, hüzün, ayrılık...

“Ataşoğlu şiirlerinde akıcı üslubu ve işlediği konularla halkın sevdasını, hasretini, öfkesini, ezilmişliğini, başkaldırışını, yurt sevgisini iyi bir derecede dile getirmesini bilmiştir. (Önsöz / Sait KÜÇÜK – Temmuz 2005)”

                                               * * * * *

AR GELİR BANA

Yaşım kocalandı aklım azaldı

Bu kocaman dünya dar gelir bana

Dizimde takat yok gücüm kalmadı

Haziran ayında kar gelir bana.

Yaş gelip de altmış yetmişi aşsa

Zekâ kalmayıp da sabrınız taşsa

El âlem ne kadar tatlı konuşsa

Konuştuğu sözler çor gelir bana.

Babalar eskimiş evlat saymıyor

Verilen öğüdü kulak duymuyor

Gelin kaynanayı eve koymuyor

Uyamam zamana ar gelir bana.

ATAŞOĞLU yaban elleri gezdi

Vefasız dünyada canından bezdi

Benim düzenimi gurbet mi bozdu

Yaşadığım günler zor gelir bana.

                        * * * * *

DEFTERİM

Yüz defa kapattım yüz defa açtım

Dertlerimi sana ektim defterim

Anladım derdim çok kendimden geçtim

Üstüne gözyaşı döktüm defterim.

Gâhî Mecnun oldum gâhî avara

Kader beni sattı çıktı kenara

Anadan doğalı hep bahtım kara

Bunca yıl çileler çektim defterim.

Kederli günlerim beni çok yordu

Ne arayan oldu ne kimse sordu

Kimi deli dedi kimi taş vurdu

Hep böyle boynumu büktüm defterim.

Çok sitemler çektim boşandım doldum

Dertlerime ortak ben seni buldum

Kırk elli yıl sennen arkadaş oldum

Ömrümü bu yolda söktüm defterim.

ATAŞOĞLU sırrın yâdlara vermez

Bu yolun yolcusu menzile ermez

İdrakim fehmetmez gözlerim görmez

Senden de elimi çektim defterim.

                        * * * * *

KİŞİ NE YAPARSA KENDİNE YAPAR

Kötü deyip kırma elin bahtını

Kişi ne yaparsa kendine yapar

Dil uzatıp yıkma gönül tahtını

Kişi ne yaparsa kendine yapar.

Hak doğru yanında onu bırakmaz

Mevla’sı yıkmazsa kul kulu yıkmaz

Ağır baş deprenip yerinden kalkmaz

Kişi ne yaparsa kendine yapar.

Dostlarını parmağına sararsın

Hısım akrabada kusur ararsın

Kendi ayağına sabun koyarsın

Kişi ne yaparsa kendine yapar.

ATAŞOĞLU gölge yapma ışığan

Meth edip kendini deme aşığam

Doğradığın gelir bir gün kaşığan

Kişi ne yaparsa kendine yapar.

                        * * * * *

YARALAMA

Gönül kırıp bir kimseyi

Dilin ile yaralama

Olacaksan sadık dost ol

Arkasından karalama.

Ele can kurban demişsen

Acı gününde gitmişsen

Komşusuna iyilik etmişsen

Yaptıkların sıralama.

ATAŞOĞLU sana ayıp

Özü özüne ol sahip

Ben aslan kaplanım deyip

Meydanlarda naralama.

                        * * * * *

KÜTÜPHANE

Okumayı seviyorsun

Gidelim Kütüphane’ye

Bilgi almak istiyorsun

Gidelim Kütüphane’ye.

Okumak olgunlaştırır

Konuşmak ustalaştırır

İnsanları kaynaştırır

Gidelim Kütüphane’ye.

Öz kültürün yuvasıdır

Güzelliğin aynasıdır

Medeniyet tarlasıdır

Gidelim Kütüphane’ye.

Zamanını değerlendir 

Aklını başına getir

Okumamak cehalettir

Gidelim Kütüphane’ye.

Hiç olur mu emekler zay

Gelenler gelir alır pay

Gel gel diyor kitap saray

Gidelim Kütüphane’ye.

ATAŞOĞLU verdi örnek

Yaşamak çalışmak demek

Bizlere okuma gerek

Gidelim Kütüphane’ye.

                         ▬       ▬       ▬
İlginizi çekebilir:
1.Hayat Dediğin Nedir ki - Sami Bağcı
2.Dol Karabakır Dol - Bedri Rahmi Eyüboğlu