SİTE HARİTASI




    Bu Haftaki Tercihleriniz

    ENGEREĞİN GÖZÜ (Zülfü LİVANELİ)

    Uzun zamandır Zülfü Livaneli’nin roman tarzındaki eserlerinden birini okumayı düşünüyor; fakat bir türlü cesaret edemiyordum. Neden mi? ZülfüLivaneli denemelerini ve köşe yazılarını çoğu zaman beğeniyle okuyorum. Bu da romanları konusunda bende yüksek bir beklenti oluşturdu doğal olarak. Ancak kendisinin "Huzursuzluk", "Konstantiniyye Oteli" ve "Kardeşimin Hik â yesi" adlı romanlarını okuyan arkadaşlarımdan genellikle iki türlü yorum duyuyordum. Ya “çok güzel”, “muhteşem” ya da “beğenmedim”, “hayal kırıklığı”. Sonra bir yerden başlamam lazım dedim kendi kendime. Bu sözün zihnimde dolandığı günlerden birinde karşıma “Engereğin Gözü” adlı kitap çıktı. Daha önce kimseden bu ismi duymamıştım. Dolayısıyla herhangi bir yorum, fikir yürütmeyle de karşılaşmamıştım. Zamanıdır diyerek kitabı elime aldım ve benim için doğru zamanda doğru seçim gerçekleşmiş oldu.
    YAZININ DEVAMI »

    BİR ÖMÜR BÖYLE GEÇTİ (Faruk Nafiz ÇAMLIBEL)

    Faruk Nafiz Çamlıbel ’ in  ,  “ Han Duvarları, Çoban  Çeşmesi, Kıskanç ”  adlı şiirlerinin de bulunduğu bir kitap:  “Bir Ömür Böyle Geçti ” Peki sizin ömrünüz nasıl geçiyor? Habersiz mi, rüzgar gibi mi...? Belki de geçen ömür ya da zaman değil, bizleriz.  Ancak, Nafiz ’ in dediği gibi bir ömür bin bir murada yetmiyor olabilir. Ya da kim bilir?...  “ Hayat bir andır; o da bu andır! ” 
    YAZININ DEVAMI »

    okumak yetenek işidir

    Okumak yetenek midir alışkanlık mı? Kitap okumaya mutlaka çocuklukta mı başlamak gerekir yoksa herhangi bir zamanda gösterilecek kararlılık akışı tersine çevirmeyi sağlar mı? Zorunluluktan mı okuyoruz okumayı sevdiğimiz için mi? Sorular, sorular... Ya cevaplar? Galiba herkesin cevabı kendinde saklı!
    YAZININ DEVAMI »

    GÖÇEBE (Knut HAMSUN)

    Benim gibi yolu, yolculuğu seven biri için cazip bir kitap ismi: “Göçebe”. Knut Hamsun’un bu eseri gezgin ruhuma adeta yeni bir kapı araladı. Yolu, yolculuğu; kırı, kırsalı; doğayı seviyorum. Her ne kadar büyük şehrin cenderesinde çoğu zaman kendimi kıskaca alınmış gibi hissetsem de doğaya olan aşkım onun da formülünü bulmama yardımcı oldu galiba. Güneşin doğuşu, batışı; bir kuşun cıvıltısı; bir kedi ya da köpeğin huzur içinde mışıl mışıl uyuması ve yakalayabildiğim pek çok an. Anlık keyifler, küçük mutluluklar...  Bazen toplu taşıma araçlarında cep telefonuna gömülmüşlere bakarken düşünüyorum pencereden dışarı bakıp bulutları seyreden bir ben mi varım diye… İşte “Göçebe” ben tam da bu ruh halindeyken “hazine sandığım”dan bana göz kırptı. Cem Yayınları baskısı ve Behçet Necatigil çevirisi olması benim için kitabın önemli getirilerinden. Kitap Hakkında İlk sayfalarda Behçet Necatigil’in “Knut Hamsun ve Eseri” adlı bir giriş yazısı var. Yazar ve kitabı hakkında veri...
    YAZININ DEVAMI »