kitap pınarım

Bir evlat: Peygamber Efendimiz’in seçkin yavrusu Bir eş: Hz. Ali’nin hayat arkadaşı Bir anne: Hz. Hasan ve Hz. Hüseyin’in yaşam vesilesi Bir insan: Fedakâr, dirayetli, vakur Bir kadın: Hz. Fâtıma

Halil Cibran’ın “Ermiş” adlı eserinin devamı sayılan kitap: Ermişin Bahçesi

Biraz akıl, düşünce; biraz gönül, sevgi...

Güzel bir yolculuk beklentisi Hiç akla gelmeyen bir trafik kazası Ani bir ölüm Annie’nin yaşamı artık sona ermiştir. Kendi ölümüyle yüzleşme noktasında Annie neler hissedecektir? Korku, öfke, panik, şaşkınlık... Peki ya biz? Kitabı okuduktan sonra hayatımızda bir şeyler değişecek mi?  Hiç ölmeyecekmiş gibi yaşamaya devam edebilecek miyiz, yoksa yaşantımıza yeni bir yön mü vereceğiz?
“Bardo ara hal, ara dünya ya da ara demektir; bardolar bir insanın kendi varoluşu süresince derin şüpheye düştüğü ve sıkıntı yaşadığı dönemlerdir. Bu geçici dönemler, farkındalığın artması ve özgürlüğe kavuşmak için birer fırsat sunar. Budizm’in Tibet ekollerine göre, tam bir hayat döngüsü dört ila altı bardodan oluşmaktadır.”

Hiçbir entelektüel birikimi olmayan, çocukluğundan beri garip bir şekilde sadece satranç üzerine yoğunlaşan bir adam Her türlü entelektüel donanıma sahip; ancak satranç hakkında bilgisi olmadığı halde, bambaşka nedenlerden ötürü bu alana yönelmiş bir başka adam Bu iki adam bir gemide birbirlerine hangi şartlar altında rakip olur? Peki ya sonuç? İlginç öyküleri bizi ne derece etkileyecek? Yaşama, yaşadıklarımıza bakışımızı değiştirecek mi?  
“Satranç (‘Schachnovelle’), Avusturyalı yazar Stefan Zweig’ın (1881-1942) ölümünden hemen önce tamamladığı birkaç düzyazı metinden biridir. Zweig, bu metni kaleme aldığı sırada, karısı Lotte Zweig’la birlikte göç ettiği Brezilya’da, evinin bulunduğu Petrópolis kentinde yaşamaktaydı. (‘Satranç’ Üzerine – Ahmet Cemal)”